Stil…. de vrieskou knagend aan tenen en vingertoppen…. de dag nog niet kriekend noch aangebroken. Ik trek over de oorlogspaden met de blessings van ieder die schreef . Houtjes, sigils, woorden, intenties, gedichten… ik draag ze allen mee in mijn hart en rugzak. Ze zijn als heilige bronnen vanuit al de betrokken harten mee op reis. Geregeld denk ik aan de mails en berichten die me bereikten via de oproep… Beyond Borders Brotherhood… Dank aan ieder die de tijd neemt om zich te verbinden, je reist telkens mee met me op de sacred walks….

De zon prijkt aan de hemel.. klaart alle dichte mist op en maakt van de vriespegels diamanten. De spirit van het land, onverwacht vredig, maar erg intens en diep in de ziel reikend. Verhalen van menselijkheid en eenvoud overal op de paden. De soldaat die de rest van zijn leven missie maakte om de doden te begraven en ene laatste rustplaats te geven. Elkaar bijstaan en helpen in nood, ongeacht de verschillen op dat moment… Af en toe voel ik hoe een wens, een houtje, een steentje in de rugzak zoemt en zijn energie wil delen met het landschap.

Een zaad dat in een boomstronk wil rusten, een sigil houtje dat de heuvels wil vergezellen, liefdevolle zinnen die hun klank in het dal aan het water willen schenken.

Een video verslag maak ik nog, om ieder de kans te geven mee stille getuige te zijn. Een vervolg langs de kust van Frankrijk roept evenzeer alreeds…. wie daar zijn liefdevolle woorden wil meegeven… neem gerust contact op … wordt op zachte wijze mee deel van de tocht…. blessings…. Eli De Troubadour…


Silent…. the freezing cold gnawing at toes and fingertips…. the day has not yet cracked nor started. I travel the warpaths with the blessings of everyone who wrote. Sticks, sigils, words, intentions, poems… I carry them in my heart and backpack. They are like sacred springs from all concerned hearts on a journey. I regularly think of the emails and messages that reached me… Beyond Borders Brotherhood… Thanks to everyone who takes the time to connect, you always travel with me on these sacred walks….

The sun shimmering in the sky.. clears all the dense fog and turns the frosts into diamonds. The spirit of the land, unexpectedly peaceful, but very intense and soul-reaching. Stories of humanity and simplicity all over the trails. The soldier who spent the rest of his life on a mission to bury the dead and give them a final resting place. Assisting and helping each other in need, regardless of the differences at that moment… Every now and then I feel how a wish, a piece of wood, a stone buzzes in the backpack and wants to share its energy with the landscape.

A seed that wants to rest in a tree stump, a sigil wood that wants to accompany the hills, loving phrases that want to give their sound to the water in the valley. I’m still making a video report, to give everyone the chance to be a silent witness.

A continuation along the coast of France is already calling…. those who want to share their loving words there… feel free to contact me… become part of the journey in a gentle way…. blessings…. Eli De Troubadour…

Ontvang mijn dagboek in je mailbox.

Scroll naar boven